مسئله قابل تامل اینجاست که ما ز یاران چشم یاری داشتیم خب؟ یاران هم ز ما چشم یاری داشتند. بعد هی ما منتظر یاری اونا شدیم هی اونا منتظر یاری ما شدن. مثل اینا که منتظرن اول اون طرف اس‌ام‌اس بده. خلاصه انقد اینجوری چشم به راه یاریِ یاران نشستیم که چایی‌مون از دهن افتاد دیگه.